(re.bo.tar)
v.
1. P.us. O mesmo que repelir
[F.: re - + botar. Hom./Par.: rebota (fl.), rebota /ô / (fem. de reboto [a.]); rebotas (fl.), rebotas (p. do sm.); reboto (fl.), reboto /ô/ (a.); rebote (fl.), rebote (sm.), rabote (sm.); rebotes (fl.), rebotes (pl. de sm.), rabotes (pl. do sm.).]